22 Mart 2019 Cuma

Gece sayıklamaları


İnanması güç ama, işte burada, karşınızdayım . Nereden başlamalı yazmaya,başlamalı mı... Kötüyüm okur,hem de nedenini niçinini anlatmaya korkacak kadar kötü. Bırakın yazmayı, daha henüz kendimle bile yüzleşemedim tam olarak. Ha sanmayın sakın kötü bir şeyler oldu, aksine olan hiç bir şey yok ve belki de tüm sorun bu. Yalnız bu cümleden sonra tekdüzelikten mütevellit sıradan bir depresyona da indirgemeyin lütfen.

Gün geçtikçe topluma yabancılaşıyorum, hatta yabancılaşma kavramı sığ kalıyor gibi durumu izah etmek için. Bu güne dek,aslında uzun yıllardır "normal",yani sizden biriymişim süsü vererek idare edebildim. Ancak bu sefer de kendimi özledim, hatta özlediğim Levent'in nasıl biri olduğunu bile anımsamıyorum artık. Ama bu değildi, bu değil...

Öyle distopik bir coğrafyada yaşıyoruz ki, recep ivedikler yönetiyor her yeri. Siyasette,televizyonda,sinemada,müzikte,hatta bilimde... Güzel hatunlar görüyorum ama onlarda ivedik ve tabii olarak ivedik hemcinslerime veriyorlar. Evet onlar için bu kaba kavramı kullanıyorum. İvedikler verir diğerleri birlikte olur. (diğerlerinin varlığından da şüpheliyim). İvedik patronlar, ivedik akrabalar, trafikte ivedik şöförler. Hal böyle olunca göze batan,varlığınla rahatsızlık veren,anlaşılmaz olan ben oluyorum haliyle. Bakın bilinçli olarak benim gibiler demiyorum. O denli hissedilen bir yalnızlık bu, kötü haber okur sende bir ivediksin. Yani ortada bir problem yok,mutlu mesut yaşayın her biriniz. Benim yerim kodes,benim yerim darağacı, benim yerim mezarlık, en insaflısı benim yerim ücra bir kasabanın en ücra barakası. He iki koyunu bir köpeği çok görmezsiniz umarım. Belki,belki arada bulutlara bakıp düş kurmama bile izin verirsiniz. Sahi verir misiniz ?

Ne çok bilim kurgu izliyorum son yıllarda. Başım hep gökyüzünde, çoğunluk Venüs'e Mars'a falan bakıyorum. Çıplak gözle görebildiğimiz bu gezegenlerde ivediklerin olmadığı başka bir akıllı yaşam formunu umut ediyorum. Elon Musk'a dualar ederken buluyorum kendimi bazen. Komik gelecek belki ama bir gün Mars'a gideceğime öylesine inanıyorum ki. Ama koloniler halinde gideceksek,böyle olacaksa bu.Bakın şimdiden söyleyim ben burada kalırım dostlar. Hani bir esprisi yok öyle olacaksa.

Sosyal medyadan da böğ geldi artık,hatta burası dahil. İnstagramıma baktım da az önce,takipçilerime, çünkü onlar okusun baksın diye emek harcıyoruz ya. Değmez yahu vallah değmez. Tamam bir kaç istisnaya yakın isimler var ama işte o kadar. Burası da öyle haliyle. Zaten ne okuyorum artık yazdıklarınızı ne de anımsadığım kadarıyla yorumlarınıza cevap dahi vermiyorum. Belki bir süreç tüm bunlar,belki değişecek. Belki de hepsinin sorumlusu bir türlü gelmeyen güneş. Belki o kadar basittir. İşte yazdım nihayet,bakalım sonrası neler getirecek. Sevgiyle kalın...

3 yorum:

  1. Siz hepiniz diyorsun aynı kefeye koyuyorsun ya gücüme gidiyor, bunu bil.
    Seni en iyi anlayan birkaç kişiden biri belki benim. O ivediklerin var ya .ve onlari büyütüp ortalığa salan düzenin var ya... Kamusal alan burası, kufredemiyorum. Benim bu durumu şimdilik bulabildiğim tek çözüm var o da acayip şiddet içeriyor :(
    Çok daha az şiddet içeren ve pasif diyebileceğim bir çözüm de var, şimdilik onun için dua edeceğim: Sana en tatlısından,en hoşundan, en entelinden bir can yoldasi. Hayatı biraz katlanır kılar sanırım.

    YanıtlaSil
  2. Benim de gücüme giderdi Narda, gece yaptırıyor bunu bana. He biraz egzajere etmeli ki okuyanı vursun yazı ;) Sondaki dileğin var ya,aslında olabiletesi var lakin bize dayatılan güzellik standartlarına yenik düşüyorum. Evet dış görünüşü önemsiyorum, o hatunlar da ivedikcan naparsın:)) Mutlu haftasonları diliyorum

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Hah ha. Hem güzel hem entel olunamaz yani:) işte onda yanıldın:)

      Sil

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...