Tam iki yıldır 2019 ve 2020 de olacakları neredeyse tümüyle bildim. Ve şunu da biliyorum ki bu süreçte en çok ihtiyacımız olan şey gülümsemek, yüksek bir moral,olabildiği kadar...
Gündem malumunuz corona ve an itibariyle 65 yaş ve üstüne sokağa çıkma yasağı ilan edildi. Ve belli bir yaşın üzerindekiler bu yasağa asla riayet etmiyor,nasıl etsin ki. 40 yaşında biri olarak onları çok iyi anlıyorum. Biz gözümüzü sokaklarda açtık,oyunlarımız saklambaç,körebe gibi kolektif oyunlardı. Fast foodumuz annemizin yaptığı salçalı ekmekti,bir elimizle ekmeği ısırırken önümüzdeki topla arkadaşımızı çalımlamaya çalışıyorduk. Siz evde playstation oynarken sipariş verdiğiniz hamburgeri yiyor bir joystick yardımıyla gol atmaya çabalıyorsunuz. Okula başladık hoca ödev verdi mi hemen yanımızdaki internet kafelere değil şehrin merkezindeki kütüphanelere doluştuk. Pierre Loti'ye sevgilimizle birlikte gün batımını izlemek için çıkıyorduk,günümüz gençleri gibi instagram da story atmak için değil. Taa 555k döneminden beri otoriteye bir isyanımız olursa sokaklara dökülüyorduk. Sizler çoğunluk twitter da hastag açıyorsunuz.
Yazı şuna evrilmesin,gençlerle bir derdim yok. Sadece, çağında ilerlemesiyle değişen başkalaşan insan popülasyonunu anlatmaya çalışıyorum. Günümüz ebeveynlerinin en büyük derdi çocuklarını şu tablet pc gibi cihazlardan biraz olsun koparıp sokağa çıkarmak değil mi allasen. Gençler heyy! farkında mısınız siz hep bir karantina altındaydınız zaten. Diyelim topyekun sokağa çıkma yasağı ilan edildi ve uzadı gitti bu süreç,pek zorlanmayacağınız aşikar. Biraz egzajare edelim ,belki de bir sokağa çıkma yasağı olduğunu fark etmeyenler bile olacak aranızda. Şu illeti def edince şöyle yeni bir virüs çıksa ya ne güzel olur. ( COVID-20 sadece günün en az sekiz saatini dışarıda geçirmeyenleri tehdit ediyor )
Bende radikal kararlar aldım ama misal;
Şu süreç bir geçsin doğru beyoğluna atıcam kendimi,umarsızca içicem ve şu karşı masada bana gülümseyen hatunun ( hep olur öyle bir hatun)yanına seğirticem. Bir kaç dakika sonra ne kadar boş ne kadar ebleh olduğunu fark edeceğim. Ve bir yandan telefonuma şu notu yazıyor olucam" Levo ilk iş bir göz doktoruna randevu al" Ama bu sefer yılmıyacağım sayın okur. Madem yaşam bir pamuk ipliğine bağlı,o kadar da şey etmemek lazım değil mi ;)
O kadar da şey etmeyeceğimiz günlere uyanmak üzere sağlıkla kalın...
BONUS:
