Eksik bir şeyler var; çözemiyorum. Rahatsız ediyor, içimi kemiriyor. Bir kadına taparcasına âşıkken de vardı bu, kalabalığın içinde, mesela dostlar arasında kahkahayla gülerken de… mutlu anlarımda yanımdaydı özetle,ya mutsuzluğumda ? ölümü çok yakınımda hissettiğim anlarda bile orada duruyordu işte. zaten ondandır hâlâ hayattayım ya. Bu eksikliği doldurana, ne olduğunu bulana kadar işte böyle devam edecek. Rüyada mıyım gerçekte miyim bilemeden.
Ben de böyle düşünmüşüm uzun zaman önce :
YanıtlaSilAma huzursuzsun işte. Ondan dedim ‘kurmalı bebek gibi’ diye. Bugün kuramıyorsun kendini. Tek parçasın, hayattasın ama hayatta olmak istediğinden bile emin değilsin. İçindeki sıkıntı seni kemiriyor, tahtakurusu gibi. Attığın adımlardan emin olmak bile korkutuyor, verdiğin kararlardan da. Hata arıyorsun hayatta....'
Ama huzursuzsun işte. Ondan dedim ‘kurmalı bebek gibi’ diye. Bugün kuramıyorsun kendini. Tek parçasın, hayattasın ama hayatta olmak istediğinden bile emin değilsin. İçindeki sıkıntı seni kemiriyor, tahtakurusu gibi. Attığın adımlardan emin olmak bile korkutuyor, verdiğin kararlardan da. Hata arıyorsun hayatta.
YanıtlaSil