Çok
isyanlar ettim, çok ağlandım. Hayata üç sıfır yenik başlayanlardanım diye
sızlanıp durdum. Ulen hiç mi iyi yaptığı bir şey yok bu iktidarın diye
savunmaya geçen tipler vardır ya.(hayır yok) Bende kendime sıkça sorup durdum
daha geçen haftaya kadar: “Ulen Levent, hiç mi mutlu olduğun bir şey olmadı bu hayatında.
Gerçekten böyle ise ne duruyorsun be abi, at kendini denize.”
Birkaç
gün önce yanıtını buldum, bunu yeni fark ettiğim içinde kendime kızmadım değil.
Evet, hayat bombok, sorunlu bir coğrafyada yaşıyorum ve neye elimi attıysam
başarısızlıkla sonuçlandı ama kimsenin sahip olmadığı bir şeye sahibim ve en
şanslı benim. Bu tüm olumsuzlukları karanlıkları bastırıyor. İddia ediyorum
benim annem dünyanın en iyi annesi. 32 yıllık yaşamımda hâlâ kundakla sarılı
bir bebekmişim gibi üzerime titrer. Seni seviyorum anneciğim ve birkaç gün önce
bu hislerimi sana uzunca açıklama fırsatını bulduğum için ayrıca mutluyum. Tüm
annelerin değil anneliği layıkıyla yerine getiren bütün annelerin biliyorum ki
cennet ayaklarının hemen altında. İşte o annelerin ellerinden öpüyorum. Anneler
gününüz şimdiden kutlu olsun.
benzer duygularda bir anneler günü yazisi yazmisiz :)
YanıtlaSil