sansürsüz

Amy çalıyor radyoda ve ben sanırım aşk acısı çekiyorum. Belki yanlış tarif ediyorum durumumu, evet öyle. Hissettiğim şey kızgınlık ,kendime kızıyorum. Her seferinde nasıl oluyor da onca insan arasında hep yanlış kişiye çatıyorum. Şimdi de Tonny amca (bennet) ile olan düeti dönmeye başladı,body and soul. İnanır mısınız, bu yaşıma geldim şöyle iki gün olsun sorunsuz ızdırapsız geçen bir ilişkim hiç olmadı. Belki de bu defteri kapamalı artık ama insanın gönlüne sözü geçmiyor ki, belki de hormonlarına, bilmiyorum.

Yarın senelik iznim başlıyor, eh cepte fazla para yok el mecbur dayının yazlığına gidiyorum. Aslında bu modda iken hiç kumsal deniz havam yok ama işte biraz da kolumun güçlenmesi için yüzmeliymişim. Yanıma iki kitap ve şu yeni aldığım notebook’u götürüyorum. Akşamları çay bahçesinde sıkça yazıcam sanırım bloğa, gündüzleri de veranda da kitap okurum artık. Hani bir kez olsun, ezberimi bozup sırf bedensel haz adına şu onbeş güne bir “yaz aşkı” mı sıkıştırsam diyorum. Hani Teoman’ın şarkısı var ya : “daha kaç beden gerek seni unutmaya” diye. Ama kimi kandırıyorum benim yiyebileceğim haltlar değil bunlar. Somurtuk somurtuk kafede oturup buraya bir şeyler karalayacak, kendimi tutamayıp günlük gazeteleri kuyup memleketime dertlenecek, finalde sahilde demlenip müzeyyen senar falan dinleyeceğim işte. Hayır, önceden sahilin diğer yakasında balık falan tutardım. Son birkaç yıl daha bir yufkalaştı yüreğim, son tuttuğum balığa ağlayıp,Tanrı’dan beni affetmesi için ağlandığımda o hobimi de terk ettim. Avlanmak ve hobi, tam insanoğlunun vahşetine yakışır bir ikileme. 

Bilmiyorum var mı ama bir hafta burada kalıp sonrasında trenle İzmir’e de uğrayacağım. Hiç uzun süren bir tren yolculuğu yapmadım, Isparta’da asker iken görev icabı birkaç kez Ankara’ya gittim ama hepi topu dört beş saat sürüyordu, bu daha uzun sürer gibi geliyor. Tren yolculukları hep seksi gelmiştir gözüme, ayrıca müthiş bir rehabilitasyon aracı bence.

Artık yatmalı sabah erkenden çıkıcam yola, özetle son bir yıldır içimde anlamlandıramadığım bir eksiklik hissediyorum. Aslında yabancısı olduğum bir duygu değil ama bu sefer ki çok farklı, sanırım iyi kötü radikal bir değişiklik yapmamın zamanı geldi de geçiyor. Hani öyle saçları sıfıra vurdurmak gibi falan tirişka bir eylem değil. Yahu ne bileyim, bak gene bilemedim. İyi geceler…